Als 4-jarig kind, kon Wilhelmina vaak onder de grote eettafel worden gevonden, waar zij aan het haken was. Ze maakte kleertjes voor haar poppen en teddy beertjes. Kleine Wilhelmina leefde in haar eigen wereld, vol fantasie, kleur en geur, en droomde er van dat ze ooit haar eigen collecties kon creëren.

Later, als tiener, experimenteerde Wilhelmina met tekenen, verf, en het vervaardigen van haar eigen kleding. Ze werd aangenomen op de modeacademie die ze glansvol afrondde.

 

Naast vele commerciele banen in de mode detailhandel, voedde Wilhelmina haar creatieve verlangens en volgde ze altijd weer cursussen; ze bleef tekenen en schilderen tot het vervaardigen van hoeden en uiteindelijk edelsmeden.

In het begin was het lastig grip te krijgen op het harde en koude karakter van een plak zilver. Ze was namelijk gewend om te werken met flexibelere materialen zoals stof, wat makkelijk te vormen is. Voor een specifieke opdracht moest Wilhelmina zilverdraad maken van een stuk zilver. Dit bleek een uitdaging, maar daaruit volgde inspiratie voor een nieuwe mogelijkheid. In een flashback naar haar jeugd, herinnerde Wilhelmina haar experimenten met de haaknaald. Haar kunstenaarshart maakte een sprongetje, ze pakte een haaknaald en begon te experimenteren met het haken met fijn zilver- en koperdraad en de start van nieuwe toepassingen. Nu gebruikt Wilhelmina zelfs18-karaat goud in haar collectie.

 

Wilhelmina combineert edelstenen, diamanten, bont en zoetwaterparels in haar gouden en zilveren collectie’s. Op haar vele reizen koopt Wilhelmina haar materialen in. Bijvoorbeeld de Camee’s direct bij de snijders persoonlijk, nabij Napels in Italie. Daarnaast de beursbezoeken: de Inhorgenta Messe in München en de Bijorca in Parijs.